Νέο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία

ΘΕΜΑ: «Νέο πολυνομοσχέδιο για την Παιδεία»

Την ευγνωμοσύνη του στους εκπαιδευτικούς θέλησε να δείξει το Υπουργείο Παιδείας για την προσπάθεια που καταβάλλουν να κρατήσουν όρθιο το δημόσιο σχολείο εν μέσω πανδημίας, θέτοντας σε δημόσια διαβούλευση ένα αντιεκπαιδευτικό και αναχρονιστικό νομοσχέδιο το οποίο περιλαμβάνει σαρωτικές αλλαγές σε Πρωτοβάθμια, Δευτεροβάθμια και Τριτοβάθμια Εκπαίδευση, δίχως προηγούμενα να πραγματοποιήσει θεσμικό διάλογο με τις ομοσπονδίες των εκπαιδευτικών.

Είναι οξύμωρο η κυβέρνηση να ζητά τη συναίνεση όλων των Ελλήνων, προκειμένου η χώρα να ξεφύγει από την πανδημία με τα λιγότερα δυνατά τραύματα και απώλειες, το Υ.ΠΑΙ.Θ. να χαιρετίζει την προσπάθεια των εκπαιδευτικών που στήριξαν και στηρίζουν αποτελεσματικά τους μαθητές στην «αχαρτογράφητη» εξ αποστάσεως εκπαίδευση και την ίδια στιγμή να τους εμπαίζει επιβάλλοντας μονομερείς αποφάσεις με απαράδεκτο τρόπο καθώς γνωρίζουν ότι λόγω των «έκτακτων συνθηκών» έχουν «παγώσει» δημοκρατικά δικαιώματα  και μειώθηκε η δυνατότητα της συλλογικής αντίδρασης. Κρίθηκε λοιπόν, ότι αυτή είναι η καταλληλότερη περίοδος για να περάσουν ριζικές αναδιαρθρώσεις που επιφέρουν συντριπτικά πλήγματα σε βάρος της Δημόσιας Εκπαίδευσης, των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και των εργασιακών κατακτήσεων των εκπαιδευτικών, δίχως σεβασμό στους κανόνες του θεσμικά κατοχυρωμένου κοινωνικού διαλόγου.

Έπειτα από αίτημα της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, πραγματοποιήθηκε συνάντηση με την ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ., της οποία μόνο αρνητικό θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το αποτέλεσμα, αφού η στάση της Υπουργού ήταν άκαμπτη και χωρίς πειστικές απαντήσεις στα ερωτήματα των εκπροσώπων μας.

Το νομοσχέδιο που έχει αναρτηθεί στο διαδίκτυο για διαβούλευση δεν αντιμετωπίζει κανένα από τα μεγάλα και επείγοντα προβλήματα της εκπαίδευσης, δε λαμβάνει υπόψη καμία από τις διεκδικήσεις του συνδικαλιστικού κινήματος, αντιθέτως, ορθώνει νέα εμπόδια στην προσπάθεια των παιδιών να μορφωθούν, χειροτερεύει τους όρους της εκπαιδευτικής διαδικασίας και ανοίγει το δρόμο για την παραπέρα απαξίωση του Δημόσιου Σχολείου.

Πιο συγκεκριμένα,  προβλέπει την αύξηση των μαθητών ανά τμήμα στο Δημοτικό και στο Νηπιαγωγείο από 22 στους 24 και δυνητικά στους 26! Επιπλέον, από 7/θ σχολείο και άνω ο ελάχιστος αριθμός των μαθητών δεν μπορεί να είναι μικρότερος από είκοσι (20) ανά τμήμα και από διθέσιο νηπιαγωγείο και άνω, ο ελάχιστος αριθμός είναι δεκαέξι (16). Οι παραπάνω ρυθμίσεις θα οδηγήσουν με μαθηματική ακρίβεια σε συγχωνεύσεις και καταργήσεις τάξεων, σε υποχρεωτικές μετακινήσεις μαθητών, νηπίων και εκπαιδευτικών. Κατά συνέπεια υποβαθμίζεται η ποιότητα του παρεχόμενου εκπαιδευτικού έργου και ταυτόχρονα περιορίζονται δραστικά οι προσλήψεις αναπληρωτών εκπαιδευτικών λόγω συρρίκνωσης των θέσεων εργασίας.

Εισάγεται ο «Εκπαιδευτικός Εμπιστοσύνης», δύο σε κάθε σχολείο, για την παιδαγωγική και ψυχολογική υποστήριξη μαθητών και γονέων. Ένας θεσμός παράταιρος ως προς την σχολική πραγματικότητα, μιας και, όπως είναι γνωστό, ο εκπαιδευτικός της τάξης αποτελεί το σημείο αναφοράς των μαθητών. Ο όρος "εκπαιδευτικός εμπιστοσύνης" είναι εντελώς άστοχος και προσβλητικός προς τους υπόλοιπους εκπαιδευτικούς. Η εμπιστοσύνη κερδίζεται μέσα από κόπο και προσπάθεια και δεν ορίζεται με διοικητικές πράξεις. Αντιθέτως, δε λαμβάνεται κανένα ουσιαστικό μέτρο για την ενίσχυση των απαραίτητων υποστηρικτικών δομών του σχολείου (ΕΔΕΑΥ) και για τη στελέχωσή τους με το αντίστοιχο προσωπικό ώστε η υποστήριξή τους στα σχολεία να είναι σε καθημερινή βάση.

Η προβλεπόμενη, και από εξωτερικούς αξιολογητές, τιμωρητική αξιολόγηση των εκπαιδευτικών στα Πρότυπα και Πειραματικά Σχολεία δείχνει το δρόμο για το τι θα νομοθετήσουν το επόμενο χρονικό διάστημα. Δίνεται η απόλυτη εξουσία στην Υπουργό Παιδείας, μέσω Υπουργικών Αποφάσεων, να καθορίζει το περιεχόμενο και τις διαδικασίες της αξιολόγησης ανοίγοντας το δρόμο για την επαναφορά νομοθετικών εκτρωμάτων τύπου Π.Δ. 152/2015 που απορρίφθηκαν από το σύνολο του κλάδου. Επί της ουσίας γίνεται ακόμα πιο βαθιά η κατηγοριοποίηση σχολείων και μαθητών με διάφορα ποσοτικά κριτήρια και ειδικά με τα «εκπαιδευτικά αποτελέσματα». Ενοχοποιούνται οι εκπαιδευτικοί και τα σχολεία, οι ίδιοι οι μαθητές και οι οικογένειές τους, για ό,τι δεν πάει καλά στην εκπαιδευτική διαδικασία και βέβαια στόχος είναι η αθώωση των αντιλαϊκών πολιτικών των κυβερνήσεων και η μη ενίσχυση των σχολικών υποδομών σε εργαστήρια, τεχνολογικά μέσα, εποπτικό υλικό, κάτι που θα αναβάθμιζε τη δουλειά του εκπαιδευτικού της τάξης.

Επιχειρείται η πιλοτική εισαγωγή νέων θεματικών ενοτήτων στα Νηπιαγωγεία και στα Δημοτικά Σχολεία με σκοπό την ενίσχυση της καλλιέργειας δεξιοτήτων των μαθητών. Οι περισσότερες από τις δήθεν αυτές καινοτόμες δραστηριότητες είναι ήδη ενταγμένες στα σχολεία μας στο πλαίσιο της Ευέλικτης Ζώνης, των Προγραμμάτων Σχολικών Δραστηριοτήτων και της Μελέτης Περιβάλλοντος της οποίας οι διδακτικές ώρες μειώνονται. Προκαλεί πραγματικά απορία πώς προτίθεται το Υπουργείο να ενισχύσει την περιβαλλοντική και την πολιτιστική εκπαίδευση μειώνοντας τις ώρες του μαθήματος που αποτελεί τον κατ’ εξοχήν “εκφραστή” αυτής της προσπάθειας.

Και για να είναι σίγουρη η πολιτική ηγεσία του Υπουργείου ότι διοικεί με ασφάλεια, φρόντισε να χρησιμοποιήσει μεθόδους χειραγώγησης γνωστές εδώ και αιώνες, όπως το «διαίρει και βασίλευε», εισάγοντας νέα διδακτικά αντικείμενα στο Νηπιαγωγείο χωρίς καμία επιστημονική τεκμηρίωση και αγνοώντας τα αναλυτικά προγράμματα και τα περί διαθεματικότητας και ολιστικής γνώσης της διδασκαλίας στο Νηπιαγωγείο, με ό,τι συνέπειες απορρέουν για τα νήπια και τους εκπαιδευτικούς της προσχολικής αγωγής. Εισάγεται, λοιπόν, με το νέο νομοσχέδιο πιλοτικά στο πρόγραμμα του νηπιαγωγείου η ενασχόληση των μαθητών με την αγγλική γλώσσα μέσω της οργάνωσης και υλοποίησης δημιουργικών δραστηριοτήτων κατά τη διάρκεια των οποίων οι μαθητές αλληλεπιδρούν με έναν εκπαιδευτικό κλάδου ΠΕ06 Αγγλικής Φιλολογίας παρουσία του Νηπιαγωγού. Για το συγκεκριμένο θέμα, η Σύνοδος των Προέδρων και Κοσμητόρων των Παιδαγωγικών Τμημάτων και Σχολών και το Δ.Σ. της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας, σε συνάντηση που είχαν, εξέδωσαν κοινή ανακοίνωση που επεσήμαναν πως η πρόθεση εισαγωγής αυστηρών δομημένων προγραμμάτων στα νήπια στερείται επιστημονικής τεκμηρίωσης παραβλέποντας βασικές παιδαγωγικές αρχές.

Τιμωρούνται για μια ακόμα φόρα οι αναπληρωτές, που επί 20 και πλέον χρόνια έχουν πάρει στις πλάτες τους τη λειτουργία των δημόσιων σχολείων. Αντί να καταργηθεί ο νόμος Γαβρόγλου (προσοντολόγιο) που απαξιώνει την προϋπηρεσία, αντί να γίνουν όλοι οι απαραίτητοι μόνιμοι διορισμοί για την κάλυψη όλων των τεράστιων πραγματικών αναγκών σε μόνιμο εκπαιδευτικό προσωπικό, αντί να παρθούν ουσιαστικά μέτρα στήριξης της διαβίωσής τους εκτός του τόπου μόνιμης κατοικίας τους, τιμωρούνται με διετή ή τριετή αποκλεισμό από τους πίνακες σε περίπτωση μη ανάληψης υπηρεσίας.

Τα παραπάνω είναι μόνο μερικές από τις πληγές που ανοίγει το πολυνομοσχέδιο για την παιδεία. Προφανώς και όλη η πλάτη που έβαλαν οι εκπαιδευτικοί αυτόν τον καιρό, δεν έγινε για να δεχτούν τα συγχαρητήρια του Υπουργείου, αλλά η μαχαιριά που έπεσε στην πλάτη τους δεν έχει προηγούμενο.

Η εκπαίδευση έχει ανάγκη από καλά μελετημένες, σχεδιασμένες και συνολικές αλλαγές και όχι από πρόχειρες, μεμονωμένες και αποσπασματικές παρεμβάσεις. Οι αλλαγές και οι μεταρρυθμίσεις στην Παιδεία χρειάζονται ευρύτατο διάλογο με όλους τους φορείς που εμπλέκονται στην εκπαιδευτική διαδικασία για να αντέχουν στον χρόνο και να μην αλλάζουν από κυβέρνηση σε κυβέρνηση κι από υπουργό σε υπουργό με θύματα τους μαθητές και την Παιδεία. Ο εκπαιδευτικός κόσμος έχει προτάσεις τις οποίες πρέπει να ακούσει το Υπουργείο.

Καταγγέλλουμε την πρακτική του Υπουργείου Παιδείας να προχωρήσει στην κατάθεση και ψήφιση του πολυνομοσχεδίου εν μέσω πανδημίας και με τα σχολεία κλειστά, που δείχνει περιφρόνηση προς ολόκληρη την εκπαιδευτική κοινότητα, εκπαιδευτικούς και μαθητές. Απαιτούμε να αποσυρθεί το πολυνομοσχέδιο και να ενισχυθεί το δημόσιο σχολείο. Όλοι μαζί, εκπαιδευτικοί και γονείς, δεν πρέπει να επιτρέψουμε τέτοιου είδους αυθαιρεσίες.

Να αποσυρθεί άμεσα το πολυνομοσχέδιο της οπισθοδρόμησης και της υποβάθμισης της παιδείας!