Τρίτη 12 Οκτωβρίου 2021

Η κατάσταση στην εκπαίδευση

 

Οι ιστορικοί του μέλλοντος θα καταγράψουν την περίοδο που ζούμε γενικά, αλλά και στα σχολεία ειδικά, σαν την εποχή της παράνοιας. Η κατάσταση που επικρατεί δυστυχώς είναι απερίγραπτη και για όλα αυτά που συμβαίνουν στα σχολεία, σύμφωνα με το ΥΠΑΙΘ, φταίνε οι δάσκαλοι που απεργούν, που αντιδρούν, που γεννούν παιδιά, που αρρωσταίνουν, που δε θέλουν την αξιολόγηση…

Όταν για δυο χρόνια κανείς δε στήριξε το δημόσιο σχολείο, όταν το μόνο μέτρο αντιμετώπισης της πανδημίας ήταν η αναστολή λειτουργίας των σχολείων, όταν δεν ήρθε ποτέ υλικοτεχνικός εξοπλισμός στα σχολεία από το υπουργείο (με εξαίρεση τις μάσκες αλεξίπτωτα, τα μίνι παγουρίνα και 2 τάμπλετ ανά 150 μαθητές), όταν οι πλατφόρμες του υπουργείου έκαναν τη δουλειά μας πιο δύσκολη, αφού δε μπορούσαν να την υποστηρίξουν, όταν οι εκπαιδευτικοί αυτοεπιμορφώνονταν ή αλληλοεπιμορφώνονταν για να ανταπεξέλθουν στις απαιτήσεις της εξ αποστάσεως εκπαίδευσης, όταν δεν καλύπτονταν τα κενά στα σχολεία και οι εκπαιδευτικοί κάλυπταν τις ώρες υπερβαίνοντας το ωράριό τους για να μην μείνουν τα παιδιά χωρίς δάσκαλο, όταν τα ΜΜΕ έριχναν κατευθυνόμενη λάσπη στους εκπαιδευτικούς, όταν οι ομοσπονδίες ζητούσαν να συναντηθούν με την ηγεσία του υπουργείου για να συζητήσουν και δεν έπαιρναν απάντηση, όταν σε μια νύχτα εξαφανίστηκε ο θεσμός του αιρετού από τα υπηρεσιακά συμβούλια, όταν αυξανόταν ο αριθμός των μαθητών ανά τάξη εν μέσω πανδημίας, έκλειναν σχολεία και συμπτύσσονταν τμήματα για να εξοικονομηθούν δάσκαλοι, όταν ζητούνταν έγκαιρος προγραμματισμός από τα σχολεία αλλά οι εγκύκλιοι έφταναν σε αυτά τελευταία στιγμή για να έρθει και διευκρινιστική την επόμενη ημέρα, όταν γίνονταν όλα αυτά και πολλά ακόμα… η Υπουργός μας συνέχιζε να νομοθετεί ακάθεκτη, να εφαρμόζει μια αδιάλλακτη πολιτική και να κρατά αλαζονική στάση, να εξαπολύει απειλές και εκβιασμούς, να συσσωρεύει ευθύνες και αρμοδιότητες στις πλάτες διευθυντών και εκπαιδευτικών που δεν τους αφήνουν να αφοσιωθούν σε ό,τι θα έπρεπε να είναι η αποκλειστική τους έννοια, τα παιδιά και το εκπαιδευτικό τους έργο.

Και μετά τα δύο αυτά χρόνια ερχόμαστε στο σήμερα. Ένα μήνα μετά τον αγιασμό έχουμε σχολεία με χιλιάδες κενά σε προσωπικό, παιδιά με μαθησιακές δυσκολίες ή/και ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες χωρίς το απαραίτητο ειδικό παιδαγωγικό προσωπικό, παιδιά με προβλήματα υγείας χωρίς σχολικό νοσηλευτή, συγχωνεύσεις τμημάτων, αμφίβολης σοβαρότητας υγειονομικά πρωτόκολλα, κατηγορώ σε εκπαιδευτικούς που έκαναν παιδιά και πήραν άδεια, διευθυντές λάστιχα για όλες τις δουλειές, εκπαιδευτικούς που με ελάχιστα μέσα «βγάζουν τη δουλειά».

Και το μόνο που ακούγεται παντού είναι ότι οι εκπαιδευτικοί «δε θέλουν» την αξιολόγηση!

Αξιολόγηση κάνεις για να εντοπίσεις τα θετικά ή τα αρνητικά και στη συνέχεια να παρέμβεις για να κάνεις βελτιώσεις. Στην περίπτωση του ελληνικού εκπαιδευτικού συστήματος δε χρειάζεται όλη αυτή η γραφειοκρατία που ζητά το Υπουργείο για να εντοπίσει κανείς την πηγή των προβλημάτων μέσα στα σχολεία, ούτε χρειάζεται να είναι κανείς ιδιαίτερα σοφός.

Οι εκπαιδευτικοί δε φοβούνται την αξιολόγηση μην τυχόν κριθούν ανεπαρκείς στη διδασκαλία της γλώσσας, των μαθηματικών και κάθε διδακτικού αντικειμένου. Έχουν επιστημονική επάρκεια. Πρόκειται για έναν κλάδο χιλιάδων ανθρώπων εργαζομένων που έχουν πανεπιστημιακή μόρφωση και πολύ αυξημένα προσόντα, τα οποία με ίδια μέσα και εκτός εργασιακού ωραρίου επικαιροποιούν και ενισχύουν μέσα από συνεχείς επιμορφώσεις και τη συμμετοχή  τους  σε  μεταπτυχιακά και διδακτορικά προγράμματα  σπουδών. Πάγια θέση του κλάδου ήταν η αυτοαξιολόγηση του εκπαιδευτικού έργου των σχολικών μονάδων. Αλλά πώς μπορούμε να μιλάμε για αξιολόγηση όταν δεν έχουν διορθωθεί πρώτα διαρθρωτικά ζητήματα, όπως είναι η έγκαιρη στελέχωση των σχολείων με εκπαιδευτικούς, η επαρκής χρηματοδότηση, η κατάλληλη κτιριακή και υλικοτεχνική υποδομή, η τεχνική και παιδαγωγική υποστήριξη, η εστιασμένη επιμόρφωση, η διασφάλιση της υγείας και όταν ξεχνάμε ή μάλλον παραβλέπουμε ότι για οποιαδήποτε αλλαγή απαιτείται μακροχρόνιος σχεδιασμός και ακόμη περισσότερος χρόνος για σταδιακή εφαρμογή της αλλαγής.

Αυτή τη στιγμή οι εκπαιδευτικοί καταναλώνουν το σύνολο του εργασιακού ωραρίου τους και αμέτρητες ώρες εκτός αυτού σε εργασίες και αρμοδιότητες που δεν έχουν σχέση με την κύρια ευθύνη τους, που είναι η εκπαιδευτική διαδικασία, και αναγκάζονται να ασχολούνται συνέχεια με γραφειοκρατικές διαδικασίες που νομοθετεί το Υπουργείο Παιδείας, ενώ ταυτόχρονα προσπαθούν να ξαναχτίσουν το σχολείο που άφηνε κλειστό η πολιτεία στο όνομα της πανδημίας και να είναι δυνατοί και χαμογελαστοί για να καταφέρουν να κάνουν τους μαθητές τους να πατήσουν ξανά γερά και να σηκωθούν ψηλά. Μπορούν και είναι απόλυτα ικανοί να τα καταφέρουν όλα και να αριστεύσουν. Το έχουν αποδείξει πολλές φορές. Το Υπουργείο το γνωρίζει αυτό και δυστυχώς δεν ενδιαφέρεται για το πραγματικό κόστος. Έχει περάσει μόλις ένας μήνας από τον αγιασμό και η ψυχολογική και επαγγελματική εξουθένωση στην οποία τους οδηγεί η υπουργός είναι ήδη ορατή , ενώ αυτό που τους ανησυχεί ότι αργά ή γρήγορα θα φανεί ο αντίκτυπος και στους μαθητές.

Οι εκπαιδευτικοί, λοιπόν, δεν αντιδρούν στην αξιολόγηση. Οι εκπαιδευτικοί αρνούνται να σκύψουν το κεφάλι και να αποδεχτούν το κλίμα υποτέλειας και τρομοκρατίας που επιβάλλει το Υπουργείο Παιδείας. Αρνούνται να δεχτούν την ισοπέδωση του Δημόσιου σχολείου με πρόσχημα την αναβάθμισή του.

Οι εκπαιδευτικοί, λοιπόν, αντιδρούν γιατί απλά νοιάζονται για το δημόσιο σχολείο και τους μαθητές του.


Λειτουργικά κενά στην Ευρυτανία

Ένα μήνα μετά την έναρξη των μαθημάτων για τη νέα σχολική χρονιά 2021-2022 και στον νομό μας υπάρχουν ακόμα λειτουργικά κενά με αποτέλεσμα την υποβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης και την παρεμπόδιση της εύρυθμης λειτουργίας των σχολείων.

Περιμέναμε την κάλυψη των κενών τουλάχιστον με τη Β φάση προσλήψεων αναπληρωτών εκπαιδευτικών και αντί αυτού τα σχολεία συνεχίζουν να λειτουργούν υποστελεχωμένα.

Επειδή όλοι οι μαθητές έχουν τα ίδια δικαιώματα και επειδή η συνεχιζόμενη καθυστέρηση αποβαίνει σε βάρος τους, σας καλούμε να προβείτε άμεσα σε κάθε απαιτούμενη ενέργεια για την κάλυψη όλων των λειτουργικών κενών του νομού μας.

Συγκεκριμένα:

1.     Απαιτείται 1 δάσκαλος γενικής αγωγής.

2.     Απαιτείται 1 δάσκαλος ειδικής αγωγής.

3.     Απαιτούνται 2 νηπιαγωγοί.

4.     Απαιτείται 1 νηπιαγωγός παράλληλης στήριξης.

5.     Απαιτείται 1 εκπαιδευτικός Αγγλικής Γλώσσας.

6.     Απαιτείται 1 εκπαιδευτικός Γαλλικής Γλώσσας.

7.     Απαιτείται 1 εκπαιδευτικός Εικαστικών.

8.     Απαιτείται 1 εκπαιδευτικός ΤΠΕ μειωμένου ωραρίου.

9.     Απαιτείται 1 εκπαιδευτικός Μουσικής μειωμένου ωραρίου.

10.  Απαιτούνται 2 σχολικοί νοσηλευτές.

Εκφράζουμε την έντονη διαμαρτυρία μας στη διαιώνιση της πολιτικής του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων για «εξοικονόμηση» εκπαιδευτικών, σε βάρος της μόρφωσης των παιδιών και της Δημόσιας παιδείας και ειδικά σε βάρος μαθητών που  χρήζουν ειδικής αγωγής και εκπαίδευσης, είτε αυτοί φοιτούν σε ειδικά σχολεία, είτε σε ολιγομελή τμήματα γενικών σχολείων.

Απαιτούμε το ελάχιστο και αυτονόητο:

Άμεση κάλυψη όλων των κενών στα σχολεία του νομού.

Σεβασμό στα μορφωτικά δικαιώματα των μαθητών και τα εργασιακά δικαιώματα των εκπαιδευτικών.


Τετάρτη 6 Οκτωβρίου 2021

24ωρη απεργία 11/10/2021

 24ωρη Απεργία της Δ.Ο.Ε.

Υπεράσπιση της εργασίας μας και του Δημόσιου Σχολείου!

Η Αξιολόγηση – Χειραγώγηση δε θα περάσει!

 

Συναδέλφισσες/οι

Στην επίθεση που δέχεται η εκπαίδευση με τους αντιεκπαιδευτικούς νόμους της πολιτικής ηγεσίας του Υ.ΠΑΙ.Θ. και της κυβέρνησης, ιδιαίτερα με το νόμο 4823/21 αλλά και τον αντεργατικό – αντι-συνδικαλιστικό νόμο Χατζηδάκη επιβάλλεται η συνολική αντιπαράθεση για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων, των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών μας και του σχολείου της ολόπλευρης γνώσης και της παιδαγωγικής ελευθερίας.

Το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. χαιρετίζει τους χιλιάδες εκπαιδευτικούς σε όλη τη χώρα οι οποίοι αψηφώντας την εκστρατεία τρομοκράτησης εναντίον τους από την πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ., συμμετέχουν δυναμικά στην απεργία αποχή ενάντια στην αντιπαιδαγωγική και καταστροφική για το δημόσιο σχολείο, «εσωτερική κι εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων» που επιχειρεί να επιβάλει, η Υπουργός Παιδείας.

Η πολιτική ηγεσία του Υ.ΠΑΙ.Θ, η οποία κατάργησε τον θεσμό του Αιρετού εκπροσώπου των εργαζόμενων, ο οποίος είχε εκατό χρόνια ζωής και λειτουργεί τα υπηρεσιακά συμβούλια με δοτά μέλη, έπειτα από  μήνες άθλιων εκφοβισμών και απειλών, ομολογεί την ήττα της και το αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι οι εκπαιδευτικοί, στη συντριπτική τους πλειοψηφία, διαφωνούν κάθετα με την κατηγοριοποίηση των σχολείων, την καταπάτηση των μορφωτικών δικαιωμάτων των μαθητών και τις εκτρωματικές διαδικασίες που επιβάλλει στο έργο των σχολείων. Το Υπουργείο Παιδείας επιλέγει με τη στάση του να βάλει απέναντι το σύνολο των εκπαιδευτικών, των μαθητών και των γονιών.

Τα ζητήματα της μόρφωσης και της δημόσιας καθολικής εκπαίδευσης, της ύπαρξης του δημόσιου σχολείου και της εργασίας μας, η αποτροπή της υλοποίησης της αντιπαιδαγωγικής και καταστροφικής για το δημόσιο σχολείο «εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης των σχολικών μονάδων» που επιχειρεί να επιβάλει το Υ.ΠΑΙ.Θ., αφορούν όλη την κοινωνία, αποτελούν ζητήματα καθημερινού αγώνα-διαπάλης όπως  έχει αποδείξει η εκπαιδευτική κοινότητα στις σχολικές μας τάξεις.

Ο νικηφόρος αγώνας του κλάδου ενάντια στην αξιολόγηση-χειραγώγηση του Π.Δ. 152/2013 και του ν.4024/2011 καθώς και το συντριπτικό ποσοστό του 95% της συμμετοχής στην απεργία αποχή από την Υ.Α. «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική και εξωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων ως προς το εκπαιδευτικό τους έργο» (του Ν.4692/2020) αποτελούν παρακαταθήκη και οδηγό μας.

Η πάλη για ακύρωση-ανατροπή και κατάργηση του ν. Χατζηδάκη που επιδιώκει να βάλει στο γύψο τη συνδικαλιστική δράση, τους αγώνες και τις απεργίες και την ίδια τη συλλογική λειτουργία των σωματείων αποτελεί καθοριστικό ζήτημα για όλο το δημοσιοϋπαλληλικό, εκπαιδευτικό και συνδικαλιστικό κίνημα και τα εργασιακά δικαιώματα όλων των συναδέλφων. Η ανατροπή του ν. Χατζηδάκη είναι όρος για την νικηφόρα ανάπτυξη των αγώνων στην Παιδεία ενάντια στο σχολείο της αγοράς, των νόμων Κεραμέως και την καταστολή που εκδηλώνεται μέσα και έξω από το σχολείο και στην κοινωνία.

Απέναντι στην επίθεση που δέχεται η εκπαίδευση και το δημόσιο σχολείο, απέναντι στις απειλές του ΥΠΑΙΘ, με οδηγό την περήφανη στάση και συμμετοχή των εκπαιδευτικών στην Απεργία-Αποχή από τις διαδικασίες εσωτερικής και εξωτερικής αξιολόγησης, το Δ.Σ. της Δ.Ο.Ε. κηρύσσει 24ωρη ΑΠΕΡΓΙΑ τη Δευτέρα 11 Οκτωβρίου.

Καλούμε τους γονείς, τους μαθητές, τους φοιτητές και όλους τους εργαζόμενους να συστρατευτούν μαζί με την εκπαίδευση στη μάχη για την υπεράσπιση του δημόσιου σχολείου, της κοινωνίας και των εργασιακών δικαιωμάτων

 

Η μαζικότητα, η ενότητα και η καθολική συμμετοχή στην απεργία και στον ανυποχώρητο αγώνα θα βάλουν φραγμό στην υλοποίηση των αντιεκπαιδευτικών και αντεργατικών πολιτικών.


Για το Δ.Σ. της ΔΟΕ


24ωρη Απεργία της Δ.Ο.Ε.

 



Κυριακή 3 Οκτωβρίου 2021

Ενημερωτικό Νομικής συμβούλου Δ.Ο.Ε. για αξιολόγηση

 ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

 

Την 30η Σεπτεμβρίου 2021 συζητήθηκε ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, κατά την Ειδική Διαδικασία Εργατικών Διαφορών, η από 30-9-2021 και με αριθμό κατάθεσης 75447/1902/2021 αγωγή του Ελληνικού Δημοσίου κατά της Δ.Ο.Ε., της Ο.Λ.Μ.Ε., της Π.Ο.Σ.Ε.Ε.Π.Ε.Α. και της Ο.Ι.Ε.Λ.Ε, ενώ κατά την συζήτηση της εν λόγω αγωγής ασκήθηκε πρόσθετη παρέμβαση  από την Α.Δ.Ε.Δ.Υ.

Με την αγωγή αυτή το ενάγον Ελληνικό Δημόσιο, αιτήθηκε να αναγνωριστεί ο παράνομος και καταχρηστικός χαρακτήρας της απεργίας – αποχής που κήρυξαν οι ανωτέρω συνδικαλιστικές οργανώσεις, από κάθε ενέργεια, που συνδέεται με την εφαρμογή της διαδικασίας αξιολογήσεως, που προωθείται εκ μέρους του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων, με την υπ’ αρ. 108905/ΓΔ4/10-9-2021 Υπουργική Απόφαση «Συλλογικός προγραμματισμός, εσωτερική αξιολόγηση των σχολικών μονάδων» (ΦΕΚ Β’ 4189/10-9-2021) σε συνδυασμό με τις διατάξεις των άρθρων 33, 34 και 35 του ν. 4692/ 2020 «Αναβάθμιση του σχολείου και άλλες διατάξεις» (Α΄ 111), να απαγορευτεί η συνέχιση αυτής, να καταδικαστεί, άλλως να απειληθεί σε βάρος καθεμίας από αυτές χρηματική ποινή για κάθε παράβαση των διατάξεων της απόφασης που θα εκδοθεί, να κηρυχθεί η απόφαση που θα εκδοθεί προσωρινά εκτελεστή και να καταδικαστούν οι εναγόμενες στα δικαστικά της έξοδα.

Επί της αγωγής αυτής εκδόθηκε η υπ’ αρ. 534/2021 απόφαση του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, με την οποία αναγνωρίσθηκε ότι η κηρυχθείσα, από τις εναγόμενες συνδικαλιστικές οργανώσεις, απεργία – αποχή είναι παράνομη.

Παράλληλα, με την εκδοθείσα απόφαση απορρίφθηκε το αίτημα του Ελληνικού Δημοσίου περί απαγόρευσης της συνέχισης της επίμαχης απεργίας, καθόσον δεν υπάρχει ρητή νομοθετική πρόβλεψη για τη δικαστική διακοπή της, ούτε χωρεί, εν προκειμένω, αναλογική εφαρμογή διατάξεων του Α.Κ., όπως εκείνων π.χ. που αφορούν τη νομή. Ομοίως, απορρίφθηκαν τα αιτήματα περί απαγγελίας, άλλως απειλής σε βάρος των εναγομένων χρηματικής ποινής για την περίπτωση παράβασης των διατάξεων της εκδοθείσας απόφασης και κήρυξης της απόφασης προσωρινά εκτελεστής, λόγω της αναγνωριστικής φύσης της αγωγής.

Εξάλλου, η εκδοθείσα απόφαση δεν θα μπορούσε να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή, αφού όπως γίνεται δεκτό τόσο από τη θεωρία όσο και από τη νομολογία [Μ.Π.Θεσ 417/2016, Μ.Π.Θεσσαλ 13134/2015], πρόκειται για δικαιοπλαστική δικαστική απόφαση, για την ενέργεια της οποίας χρειάζεται τελεσιδικία κατά το ουσιαστικό δίκαιο και συνεπώς είναι ανεπίτρεπτη η προσωρινή εκτελεστότητά της σύμφωνα με το άρθρο 909 παρ. 3 Κ.Πολ.Δ. Τούτο είχε υπόψη του ο νομοθέτης ορίζοντας στην παρ. 4 του άρθρου 22 του Ν. 1264/1982, πως ασκείται έφεση μέσα στην ελάχιστη προθεσμία των τριών ημερών και δικάζεται εντός πέντε ημερών από την κατάθεση, με σύντμηση της προθεσμίας επίδοσης από τον Πρόεδρο Εφετών, ώστε να μην παραμένει για πολύ χρόνο η εκκρεμότητά της εκτέλεσης. Η πρόθεσή του αυτή προκύπτει και από την απαγόρευση των ασφαλιστικών μέτρων, γιατί, όπως γίνεται δεκτό στις περιπτώσεις που απαγορεύονται τα ασφαλιστικά μέτρα, είναι ανεπίτρεπτη και η προσωρινή εκτέλεση της απόφασης, που τέμνει οριστικά τη διαφορά [Λ. Ντάσιος, Εργατικό Δικονομικό Δίκαιο, Απεργία, Δικαστική επίλυση διαφορών, Αθήνα, 1984, σελ. 1195-1196].

Άλλωστε, με την υπ’ αρ. 27/2004 Ολ.Α.Π. αναγνωρίσθηκε το τεκμήριο νομιμότητας των απεργιακών κινητοποιήσεων υπό την έννοια ότι μέχρι τη δημοσίευση της τελεσίδικης αποφάσεως, που κήρυξε την απεργία παράνομη ή καταχρηστική, ο χρόνος συμμετοχής του μισθωτού στην απεργία, που έχει κηρυχθεί από τη «νόμιμα συστημένη συνδικαλιστική οργάνωση» (άρθρο 23 παρ. 2 του Συντάγματος), κατά τις νόμιμες διατυπώσεις, δεν θεωρείται χρόνος μη απασχολήσεως του μισθωτού ούτε καταλογίζεται στις ημέρες άδειας που δικαιούται, εκτός αν ο εργοδότης αποδεικνύει ότι εκείνος, καταβάλλοντας την επιμέλεια συνετού εργαζομένου, μπορούσε να αντιληφθεί τον παράνομο ή καταχρηστικό χαρακτήρα της απεργίας.

Με βάση τα παραπάνω, είναι επιτρεπτή η συνέχιση της απεργίας αποχής έως την έκδοση τελεσίδικης απόφασης από το Εφετείο, επί της υπ’ αρ. 534/2021 απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών αφού η εκδοθείσα απόφαση δεν κηρύχθηκε ούτε άλλωστε θα μπορούσε να κηρυχθεί προσωρινά εκτελεστή.

 

Αθήνα, 1 Οκτωβρίου 2021

 

Παραμένω στη διάθεση σας.

Με εκτίμηση,

Μαρία Μαγδαληνή Τσίπρα

Δικηγόρος


ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΔΟΕ-ΠΡΟΣΩΡΙΝΗ ΕΚΤΕΛΕΣΤΟΤΗΤΑ